Jednym z najcenniejszych walorów Białki, który przyciąga turystów jak magnes, jest rzeka o tej samej nazwie.
Białka, choć zimna i rwąca, o kamienistym dnie, nie odstrasza chętnych do kąpieli. Zabawy nad rzeką sprawiają przyjemność przede wszystkim dzieciom, które prześcigają się w pomysłach na zorganizowanie sobie czasu nad wodą: budując tamy, puszczając statki, tworząc małe baseniki przy brzegu, pływając na materacach czy pontonach, rzucają kamyki do wody tzw. kaczki, próbują pod okiem opiekunów przeprawić się na drugi brzeg. Dorośli najchętniej oprócz kąpieli wodnych, oddają się kąpielom słonecznym, często zapominając o intensywności promieniowania i wówczas kwaśne mleko od gospodarzy przynosi ulgę spieczonemu ciału.
Co roku organizowane są na rzece Białce - Mistrzostwa Polski w spływie kajakowym. Jest to niezmiernie ciekawe widowisko. Rzeka zachęca nie tylko do kąpieli i pływania, ale także do łowienia ryb. W jej nurtach złowić można lipienia i typowego dla górskich rzek - pstrąga.
Oprócz wypoczynku nad rzeką, miejscowość dzięki swemu położeniu i urozmaiconemu krajobrazowi, daje możliwość spędzania czasu w innych, znajdujących się nieopodal ciekawych miejscach. Otaczające Białkę wzgórza Pogórza Gliczarowskiego zachęcają do spacerów. Za to miłośnicy grzybobrania z pewnością nie powrócą stamtąd z pustymi koszykami. Z wierzchołków rozciąga się przepiękna panorama miejscowości oraz piętrzących się stromo ku niebu Tatr. Masyw Tatr Bielskich prezentuje się wyjątkowo imponująco.
Z wielu punktów Białki można dojść do najbliższych wierchów drogą polną - dojazdową lub ścieżkami. Z Kantówki kierując się na zachód, dotrzemy na Horników Wierch oraz Wysoki Wierch. Można przejść wzgórzami wzdłuż Białki i dojść tam tzw. Drogą Wierchową zwaną też Królewską.
Podczas wędrówki można się natknąć na drewniane chatki tzw. bacówki. W Białce w dalszym ciągu żywa jest tradycja wypasania owiec pod gospodarskim okiem baców i juhasów (pasterzy).
Uroczym miejscem wartym polecenia jest Litwinowa Grapa (Czarna Góra 903 m n. p. m.) - Litwinka stromo osuwająca się ku zachodowi ukazuje odsłonięte fałdy fliszu podhalańskiego. Na szczycie Czarnej Góry z inicjatywy proboszcza czarnogórskiej parafii ks. Huberta Kasztelana, ufundowano metalowy krzyż milenijny, obejmujący swymi ramionami całe Podhale i Spisz. Poświęcenie krzyża nastąpiło 5 listopada 2000 r. przez bpa Jana Szkodonia.
Aby dostać się na szczyt, należy przejść na drugi brzeg rzeki, a następnie udać się na wschód, idąc coraz wyżej. Około 40 minut potrzeba na dojście do samego szczytu, ale warto. Czeka nas tutaj prawdziwa uczta dla duszy: panorama, która zachwyci każdego. Na południu widnokrąg zakreślają Tatry od Bielskich aż po Zachodnie, na północy - Gorce, na północnym zachodzie przy dobrej widoczności dostrzec można Pieniny, a na północnym wschodzie Beskidy z Babią Górą. Zapierający dech w piersiach widok, dopełnia panorama pobliskich miejscowości, przeciętych wstęgą wijącej się rzeki Białki.
Zachwycającym zakątkiem, którego nie można pominąć w swoich wędrówkach jest Przełom Białki tzw. Skałki - ścisły rezerwat przyrody.
Wyruszamy z Białki Dolnej. Dochodząc do rozwidlenia dróg kierujemy się w prawo, do Białki Grapy (jeśli pójdziemy w lewo, ruszymy w kierunku Nowego Targu). Drogą między zabudowaniami dochodzimy do skrzyżowania, idziemy prosto, w stronę Nowej Białej. Na prawo rozciągnie się przed nami wzniesienie zwane Kramnicą, nieco dalej następne o nazwie Obłazowa, malowniczo położone nad rzeką. W oddali, na północ, widoczna jest Cisowa Skałka, która może być następnym celem naszych wędrówek. My jednak udajemy się w kierunku rzeki Białki. Oprócz dogodnego miejsca do kąpieli wodnych i słonecznych, jaką stwarza nam ta okolica, można zakosztować wspinaczki i zdobyć ściany poszczególnych skałek, pospacerować po zalesionych terenach, aby później ochłodzić się i odpocząć w jaskini, gdzie podobno chronił się legendarny Janosik.
Trasy wędrówek można wydłużać, sięgając dalej poza granice miejscowości, w zależności od kondycji, wieku i możliwości turystów.
Interesująca i bogata w widoki jest trasa z Białki do Bukowiny Klin. Rozpoczynamy wędrówkę od kościoła w Białce Tatrzańskiej. W odległości 200 metrów powyżej kościoła (na południe) skręcamy w prawo, w drogę wiodącą w kierunku Pogórza Gliczarowskiego. Wzdłuż potoku Czerwonka dochodzimy do ramienia Kustwiańskiego Wierchu. Pozostawiają rzeczkę w parowie, skręcamy w lewo i drogą przez zarośla wychodzimy na skraj lasu. Następnie udajemy się w górę. Towarzyszą nam widoki na Spis i Tatry Bielskie. Docieramy na Jankułowski Wierch. Szerokim grzbietem wśród łąk podążamy dalej, mając przed sobą widok na Tatry. Mijamy grzbiet Kornikowej, wędrujemy polną drogą za wzniesieniem Koszarkowego Wierchu i przechodzimy obok drewnianej kapliczki "Janiołów".
Łagodnie podchodzimy na Bachledów Wierch i drogą asfaltową docieramy do Bukowiny Klin.
Możemy się również udać do miejscowości Czarna Góra - Zagóra W pobliżu pięknego, położonego na wzgórzu kościoła zwiedzić można Zagrodę Korkoszów - obiekt Muzeum Kultury Ludowej na Spiszu. Jest to zagroda wiejska, którą właściciele, przeprowadzając się do Czechosłowacji (lata 50-te), przekazali na rzecz skarbu państwa.
Doskonałym sposobem na spędzanie wolnego czasu oraz poprawę kondycji jest turystyka rowerowa, którą z powodzeniem można uprawiać na terenie Białki. Do swojej dyspozycji turyści mają ścieżkę rowerową. Trasy wycieczek mogą przebiegać wzdłuż wierchów białczańskich: do Gronia (z Gronia dojazd do Gronkowa i powrót do Białki), do Bukowiny Tatrzańskiej - Rusińskim Wierchem przez Wierchy: Budowy, Kurucowy, Olczański do ronda na Klinie, a stamtąd z powrotem do Białki.
Proponuję wybrać się rowerem na wspomniane już Skałki (Przełom Białki) lub na Cisową Skałę. Z drogi do Nowej Białej skręcić w lewo i drogą gruntową między polami dojechać do Cisowej Skałki, skąd kierować się na zachód w stronę Gronkowa, następnie w lewo na południe drogą asfaltową do Białki. Ciekawą trasą rowerową może okazać się droga do granicy ze Słowacją w Jurgowie (z Bukowiny Dolnej jedziemy w lewo, za mostem skręcamy w prawo i udajemy się prosto na południe, mijając z prawej strony szałasy pasterskie, dojeżdżamy do granicy państwa).
Doskonale na wyprawy rowerowe nadaje się trasa z Bukowiny Dolnej przez Czarną Górę - Zagórę do Trybsza, skąd wracamy do Białki.
Trasy wycieczek rowerowych w Białce można mnożyć. Więcej informacji na ten temat można odnaleźć w wydanej przez Urząd Gminy Tatrzańskiej mapie tras turystyczno - sportowych: "Podhale i Tatry".
Wieczory spędzane w białczańskiej wiosce będą równie atrakcyjne: spacery przy księżycu, ognisko - góralska watra z pieczeniem kiełbasek lub barana. Dla chętnych możliwość zorganizowania występów bajarzy ludowych i góralskiego zespołu tanecznego. Spotkaniom przy watrze nie przeszkodzi nawet deszczowa pogoda, gdyż i o tym pomyśleli przezorni białczanie, budując nad rzeką szałasy z paleniskami wewnątrz.
Miłe chwile w kontakcie z góralskim folklorem spędzimy również w "Sorosowej Karczmie". W stylowo urządzonych wnętrzach serwowane są głównie regionalne potrawy. Dopełnienie stanowi muzyka góralska i gorąca atmosfera przy kominku. W Białce już od 30 lat istnieje Klub Sportowy "Watra". Miejscowość posiada pełnowymiarowe boisko przeznaczone do gry w piłkę nożną z szatniami oraz boiskiem wrotkarskim. Zimą powstaje tutaj lodowisko. Obiekty powstały na terenach parafialnych, które na ten cel ofiarował obecny proboszcz ksiądz Stanisław Maślanka.
Bliżej rzeki dostępne są boiska do gry w siatkówkę oraz ścieżka zdrowia.
Miłośnicy jazdy konnej również znajdą coś dla siebie. Z myślą o amatorach wczasów w siodle, Władysław Dziubas zakupił koniki huculskie, które chętnie udostępnia wczasowiczom.
Białka Tatrzańska oprócz swojego własnego powabu i uroku jest także doskonałą bazą wypadową w nieco dalsze zakątki Podhala i inne regiony. Bliskość Zakopanego (20 km) skłania do wycieczek zarówno do samego miasta, jak też w okoliczne dolinki.