Dojście od ul. Piłsudskiego i Drogą pod Reglami lub ul. Grunwaldzką i Drogą do Białego. Dolina położona najbliżej Zakopanego, piękna pod względem krajobrazowym i dlatego bardzo często zwiedzana. Wcięta między stoki Krokwi od wschodu i Sarniej Skały, górnymi piętrami podchodzi pod samą ścianę Giewontu. Potok wymył w miękkich skałach wapiennych głębokie misy, pełne szmaragdowej wody, a w miejscach, gdzie woda przepływa przez twardsze skały dolomitowe - powstały malownicze wodospady. Dno w kilku miejscach ma białą barwę, od której wzięła się nazwa potoku. Ma on największy w całych Tatrach spadek, wynoszący (na całej długości doliny) 187 m na kilometr.

Cała dolina leży na terenie ścisłego rezerwatu przyrodniczego, noszącego imię wybitnego leśnika, Stanisława Sokołowskiego. Ozdobą doliny, poza interesującymi formacjami skalnymi jest przede wszystkim roślinność - obok świerków rosną tu buki i jodły, wśród krzewów można wypatrzyć różę alpejską, znaną jako "róża bez kolców", na stromych skałach wyjątkowo nisko rośnie kosodrzewina. Na wapiennych skałach rosną szarotki, z dala od uczęszczanych szlaków pojawia się lilia złotogłów, a także obuwik i rzadkie już cisy. Bogaty jest również świat zwierzęcy: widuje się sarny i jelenie, pojawiają się sporadycznie niedźwiedzie, rysie, wilki.

W końcowej fazie droga stromo się wznosi, aż wreszcie przy kolejnym wodospadzie kończy się większość popularnych spacerów.